Geluk is liefde en liefde is geluk


Komende bij de grens is de zuigende kracht van het bekende het grootst.
Het verleden roept je terug en laat je voelen dat de overgang niet goed is.
Twijfel maakt zich meester van je, het kan toch niet waar zijn dat het anders kan.
Het dagelijkse bewustzijn, het ego, zet alles in om je te weerhouden van de stap, want verliezen wil het ego niet.
Het verlies is het lijden, onderzoek wanneer je voor het laatst gelukkig was.
Geluk bestaat maar even, want de angst dit kwijt te raken is zo groot dat de echtheid ervan je ontgaat.
Wanhoop, onmacht en een onmetelijk schuldgevoel etteren voort en maakt ons ziek.

De schoonheid van het bestaan wordt nauwelijks gezien en is er hooguit in een droom.
Maak die droom werkelijkheid door te vertrouwen op dat wat je in werkelijkheid bent.
Dat wat je kunt zien en benoemen is dat de werkelijkheid of is dat de schone schijn, de illusie?
Wat je niet ziet en kunt benoemen maar wel kunt voelen is de oorspronkelijke waarde.
Plichtsbesef, verantwoordelijk zijn, doe niet zo kinderachtig, zijn waarden gebaseerd op het moeten en dat maakt de mens onzeker of bang.
Waar angst en onzekerheid aan de deur klopt doet vertrouwen open.

Geven en nemen is een credo dat ons is aangeleerd, er wordt nooit bij gezegd wat je mag geven en wat je mag nemen.
Weinig nemen maakt onmogelijk veel te geven, nemen is niet afnemen van anderen maar nemen wat voor jou bestemt is.
Geven is met jezelf en met anderen delen wat jij in oorsprong hebt, bent, weet en kunt zonder dat het moet.
Het kunnen nemen en geven in dit opzicht is de groei naar geluk.
Geluk is je één voelen met alles, samensmelten met de elementen, water, aarde, vuur, lucht en het universum.
Geluk kunnen en mogen ervaren geeft een volledig vrij gevoel waar tijd en ruimte geen plaats heeft, maar liefde overheerst.
Overgave is het nieuwe credo en geeft de mogelijkheid het ego te overstijgen en de grens over te gaan.

Voorbij de grens is er geen tijd en ruimte, is er wel de onuitputtelijke bron van liefde en geluk.
Oordeelloosheid, kunnen zijn wie je bent en volkomen stilte maken het mogelijk te luisteren naar jezelf.
Wanneer je in staat bent los te laten ontstaat er geestelijke vrijheid volmaakt te mogen zijn.
Liefde is dan je deel en alles wat je overkomt daar mag je blij mee zijn.
Leer te houden van je onvolmaaktheden daarmee geef je ruimte te groeien naar het volmaakte.
Vecht niet tegen het ego maar onderzoek hem met alle liefde die je in je hebt.
Liefde overwint alles, zelfs het ogenschijnlijke onmogelijke, het geluk wacht op jou.


Liefde is het gevoel van opperste waarachtigheid waar goed en fout er niet toe doen.
Geluk is het opperste gevoel van liefde waar één zijn met de volledigheid een feit is.


door Willem Sarlemijn