Liefde, verbonden met de liefde…... en dan?

Wat ben ik als ik de liefde voel ja zelfs kan zijn?

Warmte, hartelijkheid, liefdevolle aandacht, zorgzaam, betrokkenheid, oordeelloosheid, empathisch, sensitief en relatie gericht / benaderbaar, zijn een aantal kwaliteiten die verbonden zijn aan de mens die handelt en leeft vanuit de liefde die hij / zij is en voelt.
De liefde huist is het hart (4e chakra) en kenmerkt zich door de vreugdevolle acceptatie van het zuivere zelf. Door die acceptatie van het zelf is het accepteren van de ander vanzelfsprekend.
Door deze vanzelfsprekendheid en de kwaliteiten van liefde kan dit door anderen gemakkelijk verkeerd worden geïnterpreteerd en verwarrend zijn. Interpretaties door de liefdevolle aandacht kunnen vormen aannemen als; de ander wordt verliefd, of gaat er vanuit dat de liefde die hij / zij ervaart geheel en alleen voor hem / haar is bedoeld en bestemd, deze interpretaties kunnen leiden tot verwarring, misverstanden en teleurstellingen.

Liefde is meer veel meer dan de eerstgenoemde kwaliteiten. Liefde is ook angst, strijd, pijn, onrust, verdriet, verdwaald zijn in jezelf, afweer, een bunker dus niet benaderbaar.

De liefde is in het hogere bewustzijn, het universum en de verbinding daarmee, het uitgangspunt. Ik verwijs hiermee naar het stuk ‘Liefde is geluk en geluk is liefde’, waarin het volgende is aangegeven:
Liefde is het gevoel van opperste waarachtigheid waar goed en fout er niet toe doen.
Geluk is het opperste gevoel van liefde waar één zijn met de volledigheid een feit is.
Alle gevoelens zijn, gebaseerd op het fundament liefde / geluk, waar en zuiver. De onbereikbare liefde doet pijn en kan verdrietig maken, de liefde kan onrust veroorzaken doordat het verstand en het hart, de liefde, elkaar soms slecht verstaan.
Houden van jezelf en weten dat de liefde die je voelt voor jezelf door jezelf en anderen niet altijd begrepen wordt of je kwetsbaar maakt kan een reden zijn dat een mens zich afsluit voor anderen en uiteindelijk voor zichzelf. Het meest voorkomende mechanisme is het hart in een soort bunker te plaatsen. Dan kan het niet beschadigd raken door invloeden van buiten af. Het nadeel van zo een bunker is dat je er zelf ook slecht bij kan en je neemt de liefde gevangen. Vanuit de idee het hart / de liefde te beschermen tegen externe ‘negatieve’ invloeden sluit je het hart, de liefde, op en is het onbereikbaar geworden.
Hierdoor verdwijnt de balans tussen angst, strijd, pijn, verdriet en de liefde die je in je draagt.
Het gevoel verdwaald te zijn in jezelf, omdat je het fundament van de liefde bent kwijtgeraakt is dan bijna een logisch effect.

Jezelf benaderen vanuit de liefde is een grenzeloze oorspronkelijke waarde zonder nadelige consequenties.
De wetenschap dat jouw liefdevolle benadering ‘verkeerd’ kan worden geïnterpreteerd mag je alert maken en houden. De intentie van jouw benadering mag duidelijk zijn voor jezelf en voor de ander. Dit vereist een houding die zuiver is en een afstand die past bij de intentie. Belangrijk daarbij is het geloof in jezelf en het kunnen inschatten hoever de ander afstaat van of hoe dichtbij de ander is bij zijn / haar oorspronkelijkheid om jouw intentie te kunnen verstaan, begrijpen.

Hiermee stijgt de liefde in de meest zuivere zin ver uit boven verliefdheid of de passie voor dingen.
Liefde is de verbinding met de waarachtigheid, het universum, daar waar het ik één mee is.
Alles is ik en ik is alles, van dat alles is de liefde het fundament. Ik ben liefde en de liefde is ik.
Door Willem Sarlemijn